⁣Kur trashesia e bores matet me metra⁣Kur trashesia e bores matet me metra

Jo të gjithë qytetarët e pranishëm në Maratonën e Tiranës ishin aty për të marrë pjesë në garë, apo për të ndjekur nga afër këtë garë.

Një grup personash shpalosën në sheshin Skënderbej një banderolë ironizuese në anglisht. “Running for Free Ëater. Tirana ëithout Ëater”, që e përkthyer në shqip do të thotë “Vrapojmë për ujë të lirë. Tirana pa ujë!”.

Banderola u shoqërua me korin e vazhdueshëm “Duam ujë” gjatë kohës që në skenë u ngjit kryebashkiaku i Tiranës, Erion Veliaj.

Gjatë muajve të verës dhe në shtator një pjesë e madhe e qytetit të Tiranës ka patur mungesa të konsiderueshme të furnizimit me ujë, madje në disa lagje banorët kanë denoncuar përmes rrjeteve sociale se uji në rubinet u ka munguar deri në një javë.

Bashkia justifikoi kufizimet e ujit me një defekt të ndodhur në rezervuarin e Bovillës.

⁣Sheshi Skënderbej përgatitet për festën e fitores të Partisë
Socialiste.

Shi dhe bresher ne Tirane

Rama kukafshehti me Kurtin

⁣Gjendet tritol pranë 'Velierës' në Durrës, në afërsi të banesës së ish-kryebashkiakut Vangjush Dako

Mesazhi i pacientit të shëruar nga COVID-19: “Kam rilindur për së dyti”

Kryeministri Edi Rama këmbëngul në qëndrimin e shprehur për herë të parë më 10 qershor se për hapjen formale të negociatave mes Shqipërisë dhe Bashkimit Europian nuk janë 15 kushte.

Kreu i Qeverisë thotë se nëse do të ishte e kundërta, atëherë nuk do të ishte e nevojshme rezoluta e miratuar në Parlamentin Europian, nga partitë e djathta, që i quan aleate të PD dhe nuk kursen ironizimin me kreun e opozitës.

“Po mirë, kur paska 15 kushte për nisjen formale të negociatave për anëtarësim, për çfarë duhej kjo rezoluta e partive aleate të PD në Parlamentin Europian që u votua pa konsensus? E pra, nuk ka 15 kushte për uljen në tryezë me BE, sepse 7X7 s'bëjnë 42 në asnjë vend të botës!”, shkruan Rama në Tëitter.

Kryeministri thotë se kjo shifër po përdoret politikisht dhe se në të vërtetë, kushtet për anëtarësim të plotë janë shumë më shumë se 15-të.

“Nëse pastaj kjo 15-ta duhet për politikë e prandaj bashkohen kushtet e fillimit me ato të vijimit, atëherë nuk janë 15 po janë 15X100 kushte më shumë për t'u plotësuar deri ditën e anëtarësimit! Po një gjë është e sigurtë: Këta që kapen pas kësaj 15-ës do të mbeten në opozitë”, vijoi ai.

I ri, agresiv, ambicioz dhe me shpesh me vetëbesim në kufijtë e arrogancës, aq sa para zgjedhjeve të 30 gushtit ishte gati të vinte dorën në zjarr se ai dhe lëvizja “URA” që drejton do të përcaktonte Qeverinë e re. Dritan Abazoviç ka profilin e një politikani të pashoq në Ballkan.

I lindur në Ulqin, 35-vjeçari ja doli mbanë që pasi e gërreu për vite me radhë pushtetin e Milo Gjukanoviçit, pushtet i akuzuar se është ngritur mbi korrupsionin, lidhjet me krimin e organizuar dhe nepotizmin për vite me radhë ta rrëzonte atë, duke realizuar atë që s’e ka bërë njeri në Mal të Zi në tre dekada.

Se deri ku shtrihen kufijtë e ambicies së Dritan Abazoviçit e tregon koha e shkurtër me të cilën ngriti karrierën e tij politike nga aktivist i përfshirë në lëvizjet qytetarë serbo-malazeze në “kingmaker”. Ai refuzon edhe sot që të cilësohet politikan, pasi me këto fjalë identifikon klasën e vjetër të udhëheqësve malazezë, që i akuzon si të korruptuar dhe të lidhur me krimin e organizuar.

Por, me “piruetat” e bëra në harkun kohor të pesë viteve e kanë bërë më shumë se politikan. 35-vjeçari duket se ka gjetur formulën e një ekuilibri që deri para tij konsiderohej i paarritshëm; të bëjë bashkë malazez, serbë dhe shqiptarë.

Malazezët e lodhur nga sundimi 30-vjeçar i Milo Gjukanoviçit i joshi me guximin e treguar me akuzat që bënte publike, si në rastin kur e akuzonte, në atë kohë Kryeministër, se kishte futur në xhepat e kompanive të zotëruara prej tij miliona dollarë para të taksapaguesve malazezë.

Në atë kohë nuk i kishte mbushur ende 30 vjeç dhe deputet i partisë “Mali i Zi Pozitiv”. Pati guximin që t’i drejtohej Gjukanoviçit në sallën e Parlamentit për një skandal për të cilin të gjithë kolegët ishin në dijeni, por askush nuk e përmendte publikisht. Nga akuzat e tij, Milo Gjukanoviç e humbi durimin dhe në debat e sipër i kthehet duke i thënë “Turp të kesh! Faqezi!”, duke nënkuptuar se 35-vjeçari kishte tradhtuar elektoratin shqiptar.

Pikërisht përplasja e fortë me Gjukanoviç u hamendësua më vonë edhe si shkak i përçarjes së partisë “Mali i Zi Pozitiv”. Abazoviç, së bashku me disa drejtues serbë të kësaj partie kërkonin një ballafaqim të drejtpërdrejtë dhe agresiv me Gjukanoviçin, deri në rrëzimin e tij. Kjo binte ndesh me “pragmatizmin” e shumicës në këtë fraksion politik, që çoi në largimin e Abazoviçit dhe themelimin prej tij dhe një grupi bashkëpunëtorësh serbë dhe malazezë të lëvizjes qytetare “URA”.

Programi i “URA”-s përafron më shumë me programin e social-demokratëve të Gjukanoviçit. Megjithatë, Abazoviç orientoi katër mandatet e fituara drejt nacionalistëve malazezë dhe partive serbe, në një lëvizje që më shumë se parimore duket se është kushtëzuar nga basti që i riu i kishte vënë vetes për të rrëzuar Gjukanoviçin. Qeveria e re do të ngrihet me ekspertë, sipas kushtit të vendosur prej tij, duke e lënë politikën në Parlament.

Jo aq e papritur

Zgjedhja e bërë prej Dritan Abazoviçit ka lënë jo pak të habitur. Edhe vetë koalicioni nacionalist e proserb, të paktën publikisht, nuk e ka pritur këtë. Por, kjo lëvizje nuk duket edhe aq e papritur për profilin e 35-vjeçarit, që noton prej më shumë se një dekade në ujërat shpesh të trazuara të politikës malazeze.

Me deklaratat dhe qëndrimet e mbajtura në të shkuarën ai ka synuar gjithmonë që të dalë mbi të gjitha etnitë në Mal të Zi. Nuk e kërkoi asnjëherë votën e shqiptarëve si shqiptar, ndoshta duke llogaritur peshën e vogël elektorale dhe përçarjen e madhe të tyre. Por, fitoi besimin e malazezëve të lodhur nga regjimi i Gjukanoviçit dhe simpatinë e serbëve me disa deklarata kontraverse.

Mes tyre është edhe deklarata e bërë për Skënderbeun, me rastin e vendosjes së monumentit të tij në qytetin e Ulqinit, vendlindja e Dritan Abazoviçit. Deklaronte me bindje se Ulqini nuk kishte nevojë për një monument të tillë, por zhurmën e shkaktoi kur nënkuptoi se Skënderbeu ishte serb.

“Edhe fëmijët në çerdhe e dinë që ata që kanë baba dhe mama serbe, nuk mund të jenë shqiptarë”, u përgjigjej ai akuzave që i vinin nga shqiptarët e Malit të Zi dhe jo vetëm mbi një deklaratë të bërë në televizionit malazeze se Skënderbeu ishte serb.

Deklarata e tij nuk ishte e pallogaritur. Ajo mbërrinte pak kohë pasi opozita proserbe e akuzonte se kishte për qëllim përçarjen e elektoratit serb dhe për sulme ndaj Kishës Serbe të Malit të Zi. Me këtë deklaratë ja doli mbanë që të qetësojë serbët, por ndoshta edhe t’i përçajë ata, duke siguruar një grusht të mirë votash në zgjedhjet e fundit.

Qëndrimet dashamirëse ndaj serbëve i përforcoi me bërjen publike të idesë së tij për marrëdhëniet me Serbinë dhe për ligjin e miratuar nga Gjukanoviç që sekuestron pronat që kleri fetar në Mal të Zi nuk është në gjendje që të provojë me dokumentacion zotërimin e tyre historik. Abazoviç premton shfuqizimin e këtij ligji dhe kalimin e një ligji tjetër për lirinë e besimit fetar, që premton se do të jetë “i standardeve europiane”.

Po ashtu, në një deklaratë të bërë jo shumë kohë më parë shprehej se Mali i Zi duhet të përpiqej që të ndërtonte politika të fqinjësisë së mirë me të gjithë fqinjët e vet, por sidomos me Serbinë që e shihte si “më të afërt”.

Palët politike fajësojnë njëra-tjetrën për mungesën e Gjykatës Kushtetuese sot. Por, për Ambasadën Amerikane në Tiranë, mosfunksionimi i përkohshëm e kësaj trupe është një sakrificë që ja vlen për të ngritur një trupë me gjyqtarë të kualifikuar, të pavarur dhe të pandikuar nga politika.

“Sa i përket bashkëpunimit tonë dypalësh, është me rëndësi për një traktat për mbrojtje të ndërsjellë. E kam bërë prej vitesh këtë propozim që është në harmoni me praktikat ndërkombëtare, përfshirë këtu edhe aleatët tanë strategjikë. Ka ardhur koha që të bëjmë hapat e duhur në këtë drejtim”.

Me këto fjalë, Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani riktheu në vëmendje një propozim të hershëm përmes të cilit kërkohet lidhja e Shqipërisë dhe Kosovës në një marrëveshje mbrojtjeje reciproke në raste luftërash.

Osmani thotë se marrëveshja nuk bie ndesh me praktikat ndërkombëtare, madje aplikohet edhe nga aleatët strategjikë të dy vendeve. Ajo nuk solli ndonjë rast, por ka të drejt kur thotë se aplikohet edhe nga vendet e mëdha anëtare të NATO-s.

Rasti më i freskët janë dy marrëveshjet e nënshkruara nga Boris Johnson me Suedinë dhe Finlandën. Në të dyja rastet, Britania e Madhe zotohet që të ndihmojë ushtarakisht, qoftë edhe me trupa dy vendet në rast se sulmohen, ndërsa dy vendet zotohet që të ndihmojnë Britaninë në rast se kjo e fundit sulmohet.

Shembuj të tjerë ka plotë. Turqia me Azerbajxhanin është një i tillë. Recep Taip Erdogan dhe Ilham Aliyev kanë nënshkruar një sërë marrëveshjesh në fushën e bashkëpunimit ushtarak dhe të sigurisë. Në to parashikohet nën moton ‘dy shtete një komb’ ndihma e pakufizuar ushtarake në rastet kur njëri vend sulmohet nga tjetri.

Ndihma turke ndaj Azerbajxhanit u testua në konfliktin e fundit për Nagorno-Karabakhin mes Azerbajxhanit dhe Armenisë. Armenia akuzoi se në luftën e shkurtër nga e cila doli e humbur u përfshi edhe Turqia ushtarakisht, sidomos me dronë dhe avionë luftarakë.

Shembuj të tjerë ka plot, por nisur nga këta dy në pamje të parë duket sikur nuk ka asnjë pengesë juridike që një marrëveshje të tillë ta nënshkruajë Shqipëria me Kosovën. Por, pengesa politike është ajo që nuk është kapërcyer deri më tani dhe këtu nuk bëhet fjalë vetëm për vullnetet politike në Tiranë dhe Prishtinë.

Shqipëria nuk ka peshën e Britanisë së Madhe e të Turqisë në NATO dhe në gjirin e Aleancës ka vende që nuk njohin ende pavarësinë e Kosovës, pesë prej të cilave vende anëtare edhe të Bashkimit Europian.

Një marrëveshje e tillë mes Shqipërisë dhe Kosovës mund të shkaktonte reagimin e tyre, që të pasonte një efekt domino, që më pas mund të dëmtojë të dyja vendet, Shqipërinë te negociatat ende të pahapura mirë me BE, Kosovën te përpjekjet për të liberalizuar vizat dhe anëtarësuar në NATO.

Një arbitër 31-vjeçar u rrëzua përtokë gjatë një ndeshje të ligës superiore boliviane dhe vdiq pasi u dërgua në spital. Ndeshja mes klubeve Always Ready dhe Oriente Petrolero u luajt në Stadiumin Komunal në El Alto, që është në një lartësi rreth 3.900 metra mbi nivelin e detit.

Gjendja e fatkeqësisë natyrore përfundon ditën e martë (23 qershor) dhe një ditë më vonë, të paktën juridikisht vendi kthehet në normalitet. Megjithatë, shtimi i infeksioneve të reja të raportuara përgjatë ditëve të fundit ka shtuar zërat për një zgjatje të gjendjes së jashtëzakonshme.

Nga Qeveria dhe mazhoranca kjo temë është anashkaluar për momentin, por në fillim të muajit qershor, atëherë kur vendi u hap thuajse plotësisht, Kryeministri Edi Rama nuk përjashtonte zgjatjen e gjendjes së fatkeqësisë natyrore në zona të caktuara të vendit.

Në këtë deklaratë, Kryeministri nënkuptonte zonat bregdetare dhe e interpretonte mundësinë e zgjatjes së gjendjes së fatkeqësisë në mënyrë që Qeveria të kishte në dorë instrumentet për të luftuar përhapjen e infeksionit, duke qenë se rritja e temperaturave do të zhvendoste gjithnjë e më shumë njerëz në drejtim të bregdetit.

Pa kaluar as dhjetë ditë nga kjo deklaratë, Kryeministri Edi Rama doli me një paralajmërim për rikthimin e karantinës dhe zgjatjen e gjendjes së jashtëzakonshme, që tha se ishte i detyruar që ta ndërmerrte nëse shifrat me infeksione të reja vazhdonin me ritmet e regjistruara në dhjetë ditët e para të qershorit.

Prej asaj dite, shifrat kanë qenë të larta e po ashtu, sipas raportimeve ditore të Ministrisë së Shëndetësisë është rritur edhe numri i pacientëve që janë shtruar në spital. Përballë këtyre zhvillimeve dhe me përfundimin e gjendjes së fatkeqësisë natyrore, çfarë duhet të presin shqiptarët të mërkurën; zgjatje të përgjithshme të gjendjes së jashtëzakonshme, apo gjendje të jashtëzakonshme vetëm në bregdet?

Ermonela Jaho kenga

⁣Partia Socialiste pranoi dokumentin e Alibeajt që opozita të
ketë ekskluzivitetin për propozimin e kandidaturave për President deri në
raundin e tretë.



Pas një diskutimi për rreth një orë e gjysmë mes përfaqësuesve
socialiste dhe përfaqësuesve të grupeve parlamentare të opozitës në Kuvend, palët
ranë dakord për të vijuar me propozimin e emrave që në raundin e dytë, që do të
mbahet më 23 maj.

Në rrjetet sociale është shpërndarë me shpejtësi momenti kur siç thuhet, një raketë ruse lëshohet në drejtim të ukrainasve, por ndërron mendje rrugës dhe godet po...rusët.

Videoja prej 27 sekondash thuhet se është shkrepur në qytetin Alchevsk, pjesë e rajonit të Luhanskut në Lindje të Ukrainës, të marrë nën kontroll nga rusët.

Sipas shpjegimit që jepet, raketa e lëshuar godet objektivat në bazë të sinjaleve që përçohen nga radarët dhe më shumë se problem teknik ka qenë gafë njerëzore, pasi rusët në momentin e lëshimit nuk kanë bllokuar sinjalin e radarit të vet.

Sinjalet e këtij radari janë interpretuar nga raketa si shënjestra për t’u goditur dhe ajo është rikthyer prej nga është nisur vetëm pak sekonda pas lëshimit. Është e paqartë nëse nga goditja e raketës ka viktima apo jo.

Komisioni i Ekonomisë miratoi kandidaturën e Arben Shehut për të drejtuar Kontrollin e Lartë të Shtetit dhe e kaloi emrin e tij për miratim përfundimtar në seancë plenare. Në mbledhjen e zhvilluar online votuan 18 anëtarë të këtij Komisionit, nga ku 15 votuan pro, 2 votuan kundër dhe 1 abstenim.

Deputetja e opozitës, Edlira Hyseni kërkoi të informohej nga kandidati për kryetar KLSH-je se si u përfshi në garën për të drejtuar këtë institucion. Hyseni, që mori mandatin nën siglën e LSI-së pas largimit në grup të opozitës vitin e kaluar vuri gjithashtu në pikëpyetje kualifikimet praktike të kandidatit të paraqitur nga Presidenti Ilir Meta për drejtimin e Kontrollit të Lartë të Shtetit.

“A keni drejtua ndonjë institucion apo agjenci shtetërore? Në bazë të ligjit të KLSH-së, kandidati për kryetar të KLSH-së duhet të ketë 10 vite punë përvojë në fushën financiare. Në CV-në tuaj nuk e gjeta këtë informacion, apo kusht të plotësuar. Në CV-në tuaj pashë një seri të gjatë publikimesh, por nuk pashë përvojën tuaj në fushën e financës dhe auditimit. Përvoja në këtë fushë është primare. Shoh në CV-në tuaj se diploma për studimet ekonomike në Faktuletin e Ekonomisë në Vlorë, part time, data e regjistrimit ishte në 2005 dhe e keni përfunduar në 2018, 13 vite për të studiuar në ekonomi? Unë nuk di nëse keni përvojë, apo formim në lidhjen me auditimin, që t’u pyesja në lidhje me auditimet”, u shpreh Hyseni.

Në lidhje me përfshirjen në garë, Arben Shehu u përgjigj duke deklaruar se kishte aplikuar tek Presidenti duke iu referuar komunikimeve publike të Kuvendit dhe Presidencës, ndërsa shpjegoi edhe vonesën në diplomimin në ekonomik, si dhe tha se përmbush kushtin e 10 viteve punë në fushën e financave, pasi e ka ushtruar këtë në sektorin privat.

“Kam përfunduar në mënyrë të pandërprerë Faktultetin e Drejtësisë së Tiranës, masterin dhe doktoraturën dhe kam filluar studimin për ekonominë në Fakultetin e Ekonomisë që e kam ndërprerë për shkak të angazhimit të madh në Fakultetin e Drejtësisë dhe në avokati, ku kam punuar në vazhdimësi. Në 3 vitet e fundit e kam rifilluar dhe kam përfunduar studimet bachelor dhe po vazhdoj masterin për Financë. Në planin teorik mendoj se këto janë të qarta. Në planin praktik kam punuar për më shumë se 10 vite në shoqëritë tregtare, që i kam pasqyruar me aktet përkatëse nga ana e tyre për të pasqyruar punën time dhe një vlerësim nga ana e tyre për aq sa është e mundur”, u shpreh Shehu.

Në platformën dhe vizionin e tij për drejtimin e KLSH-së, kandidati Shehu tha se do të përqëndrohej tek puna parandaluese dhe jo ndëshkimore.

“Do të angazhohem maksimalisht me të gjitha institucionet në kuadër të parandalimit dhe jo të ndëshkimit. Synimi im është shmangia e klimës së ndëshkimeve. Bashkëpunimi duhet të jetë në praktikë dhe jo në teori për të parandaluar të gjitha problematikat në shkelje të ligjit në këtë drejtim”, u shpreh Shehu.

Presidenti Meta Ilir Meta depozitoi emrin e Arben Shehut në Kuvend në fillim të muajit qershor. Kjo ishte kandidatura e katërt për drejtimin e KLSH-së. Presidenca tha se Nga jetëshkrimi i tij, Shehu ka një përvojë të gjatë në fushën e pedagogjisë, por i mungon përvoja në fushën e drejtimit.

“Dr. Arben Shehu, si njohës shumë i mirë i legjislacionit, me njohuritë dhe certifikimet në fushën ekonomike dhe përvojën akademike e profesionale mbi 16 vjeçare, vlerësohet kandidat i përshtatshëm për drejtimin e Kontrollit të Lartë të Shtetit, si një institucion që ka nevojë për një qasje të re në ushtrimin e funksioneve për kontrollin e përdorimit të pasurisë publike dhe vënien para përgjegjësisë të abuzuesve me to…”, thuhet në dekretin e Presidentit.

Arben Shehu është diplomuar “Jurist” në Fakultetin e Drejtësisë, Universiteti i Tiranës, ka përfunduar Master në Shkenca Penale Fakulteti i Drejtësisë, Universiteti i Tiranës, ka gradë shkencore “Doktor i Shkencave Ligjore” në fushën e krimit të organizuar dhe legjislacionit ndërkombëtar. Është diplomuar gjithashtu edhe për Administrim Biznes.

Prej vitit 2004 e në vazhdim ai ka punuar Pedagog pranë Fakultetit të Drejtësisë, Universiteti i Tiranës.

Presidenti thotë se vendimi nuk ka prek dekretin e tij, që deklaron se mund të interpretohet vetëm nga Gjykata Kushtetuese.

Lapsusi i Ministres së Bujqësisë ishte titull në çdo portal. Por fjalia e saj "është e rendë të thuash se rritja e çmimeve nuk ka ardhur nga lufta" vlen të diskutohet me shumë se lapsusi njerëzor".

E them këtë se ministrja e Bujqësisë është ndër të paktat ekonomiste me përvojë që ka kabineti qeveritar.

Të bindësh veten edhe pastaj publikun "që rritja e çmimeve ka ardhur vetëm nga lufta" nuk i shkon arsyetimit të një ekonomisti mediokër jo më një ministri.

Besoj ministrja e di që Inflacioni është si temperatura e trupit - nuk është një shkak, por një simptomë e problemeve të mundshme themelore.

Pra, për ta trajtuar siç duhet atë, së pari duhet bërë një vlerësim i saktë klinik i arsyeve që e kanë shkaktuar këtë situatë.

Shenjat e para të inflacionit kanë filluar në mars të vitit 2021 dhe që prej tetorit 2021, ka nisur diskutimi nëse inflacioni ishte tranzitor apo do të qëndronte gjatë.

Mjaftuan vetëm 2 muaj dhe në dhjetor të vitit 2021 optimizmi ra. Bankat qendrore duke përfshirë edhe Bankën Qendrore Shqiptare, e hoqën nga narrativat e tyre fjalën tranzitor edhe pranuan që inflacioni do të qëndronte me ne deri në 2023.

Thënë këtë që pas rihapjes së ekonomive pas bllokimeve të COVID, inflacioni filloi të bëhej një problem.

Pyetja që duhet të shqetësonte çdo ekonomist politik-bërës që prej mesit të 2021 ( përfshirë këtu edhe Ministren e Bujqësisë) ishte përcaktimi i arsyes së rritjes së inflacionit. A u rrit ai si rezultat i stimulit të tepërt monetar, apo ishte ringjallja e kërkesës globale e cila tejkaloi aftësinë e furnitorëve për të përballuar kërkesën (e ashtuquajtura "çarje apo pengese" e zinxhirit të furnizimit), e cila u kombinua edhe me rritjen e mprehtë të çmimeve të energjisë?

Përgjigjet e këtyre pyetjeve përcaktojnë edhe mjetet me të cilat përballohet situata.

Fjalia e parë e ministres me shqetësoi pikërisht sepse tregonte mungesën e kësaj analize. Tregoi mohimin e shkaqeve të inflacionit, edhe si rrjedhim pamundësi për ta kontrolluar.

Ndërkohë që Ministrja deklaronte që çmimet janë rritur për shkak të luftës, duke e konsideruar të rëndë çdo pohim tjetër, Banka e Shqipërisë rriti normat e interesit.

Shkaku inflacionit i përshkruar nga ministrja, nuk "mjekohet" me rritjen e normave të interesit.

Kjo mospërputhje shkaqesh me mjetet e përdorura do të ndikojë tek fermerët, të cilët jo vetëm janë në kushtet e shtrenjtimit apo edhe mungesës së lëndës së parë, por tani e tutje do të përballen edhe me rritjen e kostos së borxhit. Ndihma shtesë nga shteti është 500 milion lek.

Ndërsa u gajasëm me lapsusin e saj, nga sot kemi një kosto me shumë për fermerët.

⁣PS çel fushatën, zv.kryeministrja Belinda Balluku prezanton qarkun e Fierit