Festivali i Xhazit ne Shkoder

“Kënga e mjekut”, e kompozuar në vitin 1963 dhe e kënduar nga artistja e madhe Anita Take, sot duket më e bukur se kurrë më parë dhe shkon shumë për mjekët që po përballen këto ditë me koronavirusin e ri.
“Me bluzën e bardhë afrohesh ngadalë pranë dhembjes që çlodhet në gjumë, t’i sjell rreze drite kur hyn në spital, sjell jetën që rrjedh si një lumë,” thuhet në këngë.

Film me metrazh të shkurtër prej 14 vjeçarit kosovar nga Gjilani mbi tërmetin në Shqipëri

Sopranoja e njohur shqiptare, Ermonela Jaho ka mahnitur mbrëmjen e kaluar publikun londinez gjatë një shfaqjeje në Operan Wihmore, ku është duartrokitur për disa minuta rresht nga të pranishmit që nuk e linin të largohej nga skena.

“Është një sfidë shumë e bukur profesionale”, thotë Neri, teksa e pyet për rolin e tij të fundmë, xhirimet e filmit të cilat po vijojnë ende, ku vijon se “nëse i madhi Sandër Prosi, bëri Ismail Bej Vlorën, i largët në kohë, ndërsa Enveri, është shumë i afërt. E mbaj mend madje kur ka ndërruar jetë. Unë kam qenë 17 vjeç dhe është një sfidë mjaft e madhe profesionale, në kuptimin aktorial”.

“Gjëja më e mirë në atë rol është se edhe regjisori nuk kishte asnjë motiv a dëshirë për mendim politik apo historik. Ne jemi artistë! Ne nuk dalim në konkluzione, por paraqesim një realitet. Edhe skenat janë tejet intime, si ajo ku në një galeri sheh një bust të vetin, në krevat duke dëgjuar lajme, në makinë kur e kapin krizat...pra janë skenat tejet njerëzore”.

A është ky gjithsesi, një fill tejet i hollë?

“Duam apo nuk duam ne, ai është një figurë historike. Nuk dua të lëndoj askënd...por duhet parë i gjithë filmi, ku asnjëherë nuk është tentuar që të pozicionohemi me atë çka kemi bërë...Mendoj se është bërë një punë shumë e mirë”.

Personalisht, si e përjetoi?

“Duke e ditur që është hera e parë që vjen figura e Hoxhës dhe e di që do ketë reagime, - e kjo është krejt normale, - por për një gjë jam i qetë që kemi dhënë më të mirën tonën, pa asnjë manipulim”.

Po subjekti?

“Është periudha kur Shqipëria prishet me rusët, pra, ndarja e madhe, e në qendër të filmit është një arkeolog shqiptar, që lidhet me një ruse që jetojnë në Gjirokastër, - e madje ku është dhënë edhe titulli i filmit. Atëherë bën Enver Hoxha edhe ndarjen nga kampi (socialist). Është tejet njerëzore, ku vendimet politike shkatërrojnë marrëdhëniet njerëzore. Edhe me regjisorin nga një bisedë me të, ai tha që unë marr shkakun nga Enveri, që bëri ndarjen...”. Pra, historia e politika, ndërhyn dhunshëm në jetën private të njerëzve...Merret me njeriun”.

Kjo ndarje dhunshme, të rikujton befas një dokumentar nga regjisorja bullgare Adela Peeva, për ndarjen e dhunshme nga kampi socialist, i meshkujve shqiptarë, të martuar me shtetase të huaja, “Albanian divorce style”.

Filmi "E Preferuara" i regjisorit grek Yorgos Lanthimos është shndërruar në kryefjalën e festivalit të 32-të Europian te Filmit, duke fituar çmimin e filmit më të mirë, komedisë më të mirë dhe aktores më të mirë për Olivia Colman, e cila luante rolin e Mbretëreshës Anne.

“Notre Dame de Paris”, në Itali, Elhaida Dani në rolin e Esmeraldës

Traileri i Pinokut

Shpresa Bërdëllima ishte një emër i njohur për kinematografinë Shqiptare. Si një vajzë lozonjare në filmin “Vajzat me kordele të kuqe” e si një tjetër vajzë e vogël që përpiqej të ndryshonte mentalitetin e kohës, tek filmi “Përtej mureve të gurta”, Bërdëllima do të kujtohet si një aktorë tepër e veçantë për publikun shqiptar.

“Do të kthehemi përsëri”, kënga e fundit e Franco Battiato

Kryepeshkopi Anastas në koncertin Dalaras te amfiteatri në Tiranë