Prej një jave tashmë, yje nga gjithë bota janë përpjekur të heqin tapat e shisheve, duke filluar me aktorin e njohur të filmave aksion Jason Statham dhe një John Mayer surprizues. Marifeti është një lëvizje e vetme e cila kërkon aftësi dhe saktësi ekstreme. Disa ja arritën ta kryejnë me sukses, disa dështuan.

“E qartë është zgjidhja që mbështet gjithë komuniteti ndërkombëtar dhe patjetër edhe shumica dërmuese e popullit shqiptar, që do të thotë se zgjedhjet nuk janë të politikanëve, janë të popullit. Populli ka të drejtë të zgjedh në ditën e përcaktuar nga Kushtetuta dhe nga ligji dhe politikanët kanë detyrë të paraqiten para popullit. Kush nuk paraqitet para popullit është i lirë ta bëjë, por historia ka treguar se jo vetëm nuk fiton asgjë, por përkundrazi paguan një kosto të madhe politike”, deklaroi Kryeministri në një intervistë të dhënë për Radio Europa e Lirë.

⁣Zbulohet zyra që falsifikonte certifikata të gjuhëve të huaja, arrestohen 3 persona

⁣Nëna e Ajola Xoxës, Valbona Xoxa është
paraqitur në SPAK paraditen e sotme. Paraqitja e Valbona Xoxës në Prokurorinë e
Posaçme mund të lidhet me hetimin ndaj vajzës së saj dhe dhëndrit,
kryebashkiakut Erion Veliaj, tashmë i arrestuar.

⁣Vrasja e Klaudio Prendit në Tiranë, ekspertët këqyrin makinë "G Class" të viktimës

⁣Prokurori i Tiranës Bledar Valikaj, dëshmon për rreth një orë në SPAK

⁣Goli i Klaus Gjasulës kundër Kroacisë në Euro 2024

⁣Kombëtarja stërvitje para Polonisë, "aktivizohet" edhe trajneri Silvinjo

⁣Policia Rrugore me “dorë të hekurt”, pezullon 232 leje drejtimi në 72 orët e fundit

⁣Pamjet e dëmtimit nga tritoli të banesës së shefit të Krimeve në Shkodër

Spoti i PD protesta e 12 nentorit

⁣Tifozët e Partizanit shkulin stolat e stadiumit dhe shkaktojnë trazira

Një grup ushtarët rusë është vetëdorëzuar me justifikimin që kanë 3-4 ditë pa bukë

Kryeministri Edi Rama mbërriti rreth orës 19:00 me orën tonë në selinë qendrore të Departamentit të Shtetit në Uashington, për të nisur takimin me Sekretarin e Shtetit, Antony Blinken.

Rama ka dhënë një intervistë për Zërin e Amerikës, ku ka treguar çështjet kryesore që u diskutuan.

“Diskutuam lidhur me bashkëpunimin në Këshillin e Sigurimit, marrëdhëniet bilaterale, diskutuam për rajonin, ecurinë e reformave në Shqipëri. Në tërësi prekëm të gjitha temat që janë të rëndësishme për këtë marrëdhënie, përfshirë edhe temën e të qenit bashkë në aleancën e NATO-s".

Rama shpjegoi edhe praktikën e "bashkëpengmarrjes" në KS mes Shqipërisë dhe SHBA.

“Është një praktikë kur dy vende bëhen bashkë për të adresuar një apo disa dosje të caktuara dhe SHBA na propozoi ne këtë bashkëpunim, e pranuam me shumë kënaqësi dhe kjo na jep mundësi që në Këshillin e Sigurimit të luajmë një rol të veçantë. Për Ukrainën nuk është një çështje e Shqipërisë por e gjithë botës, e OKB", tha ai.

Rama ndodhet në SHBA për një vizitë 4-ditore, që nisi me një ceremoni të organizuar me rastin e marrjes nga ana e Shqipërisë së mandatit dyvjeçar si anëtare e përkohshme e Këshillit të Sigurimit.

Rama e vlerësoi këtë si një arritje historike dhe plotësisht të merituar për Shqipërinë.

Ndërkohë, takimi me Blinken mbërrin në një periudhë të trazuar në kampin e opozitës së politikës shqiptare, ku Sali Berisha ka nisur prej shtatorit Foltoren për t’i marrë PD-në Lulzim Bashës, që e akuzon së bashku me Ramën si pjesë “të komplotit që e shpalli atë non grata nga DASH” me akuzën e korrupsionit madhor.

Berisha thotë se ka paditur në gjykatën korrektuese të Parisit Sekretarin e Shtetit, ndërsa deklaron se ai ka marrë një vendim krejtësisht politik e të shtyrë nga George Soros, pa asnjë provë e fakt kundër tij.

Kriminaliteti në vend ka pësuar një rritje përgjatë në dhjetë muajt e parë të këtij viti në krahasim me të njëjtën periudhë të dy viteve të kaluara. Shifrat janë paraqitur nga Drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Shtetit, Gledis Nano gjatë një raportimi në Komisionin e Sigurisë mbi gjendjen e rendit publik.

Sipas Nanos, deri më 31 tetor të këtij viti janë regjistruar rreth 27 mijë vepra penale, nga të cilat policia ka zbardhur 24 mijë prej tyre. Nano tha se janë 1500 vepra penale më shumë në krahasim me vitin 2020.

Por, shqetësuese është rritja e fortë krimit brenda familjes. Gledis Nano foli për 1337 vepra penale në total të kësaj natyre, 370 raste më shumë se në 2020, që fatkeqësisht kanë prodhuar 16 vrasje. Numri i vrasjeve brenda familjes përbën 30 për qind të numrit total të vrasjeve që kanë ndodhur në vend në 10 muajt e parë të këtij viti.

Krimet ndaj të miturve gjithashtu janë paraqitur në nivele shqetësuese. Drejtori i Përgjithshëm i Policisë tha se janë rreth 900 vepra penale që përfshijnë krimet kundër tyre, nga të cilat 67 janë krimet seksuale me të mitur.


Po në krahasim me vitin e kaluar, Nano tha se ka rënie të krimeve kundër personit dhe kundër pronës, rritje të goditjes së veprave që lidhen me korrupsionin dhe pastrimin e parave, por gjithashtu edhe rritje të veprave penale të dhunës në familje.



Në shifra konkrete, Drejtori i Përgjithshëm i Policisë tha se numri i vrasjeve të regjistruara në 10 muajt e parë të këtij viti është më i lartë se vrasjet e ndodhura në të njëjtën periudhë të 2020 dhe 2019.

“Deri më 31 tetor 2021 janë regjistruar 56 vrasje, nga 44 që kanë ndodhur në të njëjtën periudhë në 2020 dhe 52 që kanë ndodhur në 2019”, tha Nano.

Veprat penale në kuadër të grupeve të strukturuara kriminale janë rritur gjithashtu. Nano tha se janë 39 raste të regjistruara në dhjetë muaj, nga të cilat policia ka zbuluar 18, ose më pak se gjysmën, ndërsa rritja është me 23 vepra më shumë në krahasim me 2020.

Drejtori i Policisë foli për rritje të sekuestrimin të aseteve të dyshuara të krimit të organizuar. Ai thotë se në total vlera e tyre përllogaritet në rreth 31 milionë euro.

Inspektoriati i Lartë i Drejtësisë ka urdhëruar nisjen e hetimeve në lidhje me kryetaren e Gjykatës së Elbasanit, Enkeleda Kapedani, pas publikimit të një serie videosh në rrjetet sociale, ku dyshohet se gjyqtarja përdor korridoret dhe zyrën e institucionit që drejton si pasarelë për të treguar luksin.

ILD thotë se është njohur me materialet filmike të shpërndarë në media ditën e diel dhe fill pas kësaj, kreu i këtij institucioni, Artur Metani ka urdhëruar nisjen e hetimit disiplinor.

Mbetet për t’u parë përfundimi i këtij hetimit të nisur, nëse ILD do t’i kërkojë Këshillit të Lartë Gjyqësor shkarkimin e saj. Ajo që dihet është se gjyqtarja Kapedani është në krye të gjykatës në një nga rrethet më problematikë sa i takon rendit e sigurisë.

Enkeleda Kapedani ka marrë drejtimin e Gjykatës së Elbasanit në shtator të vitit të kaluar, ndërsa si emër është përfolur në disa raste për vendime të dyshimta, si në rastin e 2019-ës, kur liroi nga burgu Viktor Ymerin, anëtar i bandës së Gaxhait.

⁣“Fushë magnetike në krahun e vaksinës”?! Fake news. Monedhat nuk tërhiqen nga magneti

Inspektoriati i Lartë i Drejtësisë ka urdhëruar nisjen e hetimeve në lidhje me kryetaren e Gjykatës së Elbasanit, Enkeleda Kapedani, pas publikimit të një serie videosh në rrjetet sociale, ku dyshohet se gjyqtarja përdor korridoret dhe zyrën e institucionit që drejton si pasarelë për të treguar luksin.

ILD thotë se është njohur me materialet filmike të shpërndarë në media ditën e diel dhe fill pas kësaj, kreu i këtij institucioni, Artur Metani ka urdhëruar nisjen e hetimit disiplinor.

Mbetet për t’u parë përfundimi i këtij hetimit të nisur, nëse ILD do t’i kërkojë Këshillit të Lartë Gjyqësor shkarkimin e saj. Ajo që dihet është se gjyqtarja Kapedani është në krye të gjykatës në një nga rrethet më problematikë sa i takon rendit e sigurisë.

Enkeleda Kapedani ka marrë drejtimin e Gjykatës së Elbasanit në shtator të vitit të kaluar, ndërsa si emër është përfolur në disa raste për vendime të dyshimta, si në rastin e 2019-ës, kur liroi nga burgu Viktor Ymerin, anëtar i bandës së Gaxhait.

anë mbushur 22 vjet që nga dita kur avionët e NATO-s filluan sulmet ajrore kundër Serbisë. Presidenti i atëhershëm i Shteteve të Bashkuara, Bill Clinton, pasi kishte dhënë urdhër për këtë sulm, kishte doli në një deklaratë televizive, duke e treguar gjendjen në Kosovë dhe duke i përmendur arsyet e fillimit të bombardimit si mënyrë e vetme e përfundimit të luftës. Bombardimet zgjatën 78 ditë.

Sulmet ajrore zgjatën deri më 9 qershor 1999 dhe u ndalën me nënshkrimin e Marrëveshjes së Kumanovës. Dy ditë më vonë, forcat serbe filluan të tërhiqeshin nga Kosova. Më poshtë mund ta lexoni fjalimin e plotë të presidentit të atëhershëm amerikan, Bill Clinton:

Bashkëkombasit e mi amerikanë, sot forcat tona të armatosura u bashkuan me aleatët tanë të NATO-s në sulme ajrore kundër forcave serbe përgjegjëse për brutalitetin në Kosovë. Ne kemi vepruar me vendosmëri për disa arsye.

Ne veprojmë për të mbrojtur mijëra njerëz të pafajshëm në Kosovë nga një ofensivë ushtarake në rritje.

Ne veprojmë për të parandaluar një luftë më të gjerë, për të shpërndarë një kuti pluhuri në zemër të Evropës, e cila ka shpërthyer dy herë më parë në këtë shekull me rezultate katastrofike.

Ne veprojmë të qëndrojmë të bashkuar me aleatët tanë për paqe. Duke vepruar tani, po i mbajmë vlerat tona, duke mbrojtur interesat tona dhe duke avancuar shkakun e paqes.

Sonte dëshiroj të flas me ju për tragjedinë në Kosovë dhe pse ka rëndësi për Amerikën që ne të punojmë me aleatët tanë për t’i dhënë fund asaj.

Së pari, më lejoni t’ju shpjegoj se për çfarë po i përgjigjemi. Kosova është një provincë e Serbisë, në mes të Evropës Juglindore dhe rreth 160 milje në lindje të Italisë. Kjo është më pak se distanca midis Uashingtonit dhe Nju Jorkut, dhe vetëm rreth 70 milje në veri të Greqisë.

Njerëzit e saj janë kryesisht shqiptarë etnikë dhe kryesisht myslimanë.

Në 1989 kreu i Serbisë, Sllobodan Millosheviç, i njëjti lider i cili nisi luftërat në Bosnje dhe Kroaci dhe u zhvendos kundër Sllovenisë në dekadën e fundit, e hoqi Kosovën nga autonomia kushtetuese, duke mohuar kështu të drejtën e tyre për të folur gjuhën e tyre shkolla, formojnë jetën e tyre të përditshme. Për vite të tëra, kosovari luftoi në mënyrë paqësore për t’i kthyer të drejtat e veta. Kur Presidenti Millosheviç i dërgoi trupat dhe policët për t’i shtypur ato, lufta u bë e dhunshme.

Vjeshtën e kaluar, diplomacia jonë, e mbështetur nga kërcënimi i forcës nga aleanca jonë e NATO-s, ndaloi luftimet për pak kohë dhe shpëtoi dhjetëra mijëra njerëz nga ngrirja dhe uria në kodra ku kishin ikur për të shpëtuar jetën e tyre. Dhe muajin e kaluar, me aleatët tanë dhe Rusinë, ne propozuam një marrëveshje paqeje për t’i dhënë fund luftimeve për mirë. Krerët kosovarë nënshkruan atë marrëveshje javën e kaluar.

Edhe pse nuk u jep atyre gjithçka që duan, megjithëse populli i tyre po vazhdonte të luftonte, ata panë se një paqe e drejtë është më e mirë se një luftë e gjatë dhe e pamposhtur.

Krerët serbë, nga ana tjetër, refuzuan madje të diskutonin elementët kryesorë të marrëveshjes së paqes. Ndërsa kosovarët po thoshin po për paqen, Serbia stacionoi 40,000 trupa në dhe rreth Kosovës në përgatitje për një ofensivë të madhe dhe në shkelje të qartë të angazhimeve që kishin bërë.

Tani ata kanë filluar të lëvizin nga fshati në fshat, duke i sulmuar civilët dhe duke ndezur shtëpitë e tyre. Ne kemi parë njerëz të pafajshëm të marrë nga shtëpitë e tyre, të detyruar të bie në gjunjë në pluhur dhe të mbuluar me plumba. Burrat kosovarë u tërhoqën nga familjet, etërit dhe djemtë së bashku, u rreshtuan dhe qëlluan me gjak të ftohtë. Kjo nuk është luftë në kuptimin tradicional. Është një sulm nga tanket dhe artileria për një popull shumë të pambrojtur, udhëheqësit e të cilit tashmë kanë rënë dakord për paqen.

Përfundimi i kësaj tragjedie është një domosdoshmëri morale. Është gjithashtu e rëndësishme për interesat kombëtare të Amerikës. Hidhni një sy në këtë hartë. Kosova është një vend i vogël, por ajo qëndron në një vijë madhore midis Evropës, Azisë dhe Lindjes së Mesme, në vendin e takimit të Islamit dhe të degëve perëndimore dhe ortodokse të krishterimit.

Në jug janë aleatët tanë, Greqia dhe Turqia. Në veri, aleatët tanë të rinj demokratikë në Evropën Qendrore. Dhe në të gjithë Kosovën, ka vende të tjera të vogla, duke luftuar me sfidat e tyre ekonomike dhe politike, vende që mund të përmbysen nga një valë e re e madhe e refugjatëve nga Kosova.

Të gjithë përbërësit për një luftë të madhe janë atje. Ankesat e vjetra, duke luftuar demokracitë dhe mbi të gjitha, një diktator në Serbi, i cili nuk ka bërë asgjë që nga përfundimi i Luftës së Ftohtë, por fillon luftëra të reja dhe derdh benzinë ​​në flakët e ndarjes etnike dhe fetare.

Sarajeva, kryeqyteti i Bosnjës fqinje, është vendi ku filloi Lufta e Parë Botërore. Lufta e Dytë Botërore dhe Holokausti e përfshinë këtë rajon. Në të dy luftërat Evropa ishte e ngadaltë për të njohur rreziqet, dhe Shtetet e Bashkuara pritën edhe më gjatë për të hyrë në konflikte. Vetëm imagjinoni nëse liderët në atë kohë kishin vepruar me mençuri dhe në fillim, sa shumë jetë mund të ishin shpëtuar? Sa amerikanë nuk do të duhej të vdisnin?

Mësuam disa nga mësimet e njëjta në Bosnjë vetëm pak vite më parë. Bota nuk veproi sa më herët për ta ndalur atë luftë. Dhe të mos harrojmë se çfarë ka ndodhur. Njerëz të pafajshëm u futën në kampe, fëmijët u vranë nga snajperët gjatë rrugës për në shkollë, fushat e futbollit dhe parqet u shndërruan në varreza. Një e katërta e një milion njerëzve u vranë, jo për shkak të ndonjë gjëje që kishin bërë, por për shkak se kush ishin. Dy milionë boshnjakë u bënë refugjatë.

Ky ishte gjenocid në zemër të Evropës, jo në vitin 1945, por në vitin 1995. Jo në disa lajme të prera nga koha e prindërve dhe gjyshërve tanë, por në kohën tonë, duke sfiduar njerëzimin tonë dhe vendosmërinë tonë.

Në atë kohë, shumë njerëz besonin se asgjë nuk mund të bëhej për t’i dhënë fund gjakderdhjes në Bosnje. Ata thanë: “Po, kjo është ashtu siç janë ata njerëz në Ballkan”. Por, kur ne dhe aleatët tanë u bashkuam me boshnjakë të guximshëm për të qëndruar deri tek agresorët, ne ndihmuam t’i japim fund luftës. Mësuam se në Ballkan, mosveprimi përballë brutalitetit thjesht fton brutalitetin. Por vendosmëria mund të ndalojë ushtritë dhe të shpëtojë jetën.

Ne duhet ta zbatojmë atë mësim në Kosovë, para se të ndodhë në Bosnje, ndodh edhe atje.

Gjatë muajve të fundit, ne kemi bërë gjithçka që mundëm për të zgjidhur këtë problem në mënyrë paqësore. Sekretarja Albright ka punuar pa u lodhur për një marrëveshje të negociuar. Z.Millosheviç ka refuzuar.

Të dielën kam dërguar Ambasadorin Dik Holbrooke në Serbi për t’i bërë të qartë atij përsëri në emër të Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve tanë të NATO-s se ai duhet të respektojë zotimet e tij dhe të ndalë represionin e tij ose të përballet me veprime ushtarake. Përsëri, ai refuzoi.

Sot, ne dhe 18 aleatët tanë të NATO-s pranuan të bënin atë që thamë ne do të bënim, çfarë duhet të bëjmë për të rivendosur paqen. Misioni ynë është i qartë – për të demonstruar seriozitetin e qëllimit të NATO-s, në mënyrë që udhëheqësit serb të kuptojnë domosdoshmërinë e ndryshimit të kursit, për të penguar një ofensivë edhe më të përgjakshme kundër civilëve të pafajshëm në Kosovë dhe nëse është e nevojshme të dëmtojë seriozisht kapacitetin e ushtrisë serbe për të dëmtuar popullit të Kosovës.

Shkurt, nëse Presidenti Millosheviç nuk do të bëjë paqe, ne do ta kufizojmë aftësinë e tij për të bërë luftë.

Tani dua të jem i qartë me ju, ka rreziqe në këtë aksion ushtarak – rreziku për pilotët tanë dhe njerëzit në terren. Mbrojtja ajrore e Serbisë është e fortë. Ajo mund të vendosë të intensifikojë sulmin e saj ndaj Kosovës, ose të kërkojë të na dëmtojë neve ose aleatët tanë kudo tjetër. Nëse po, ne do të japim një përgjigje të fortë.

Shpresojmë se zoti Millosheviç do të kuptojë se kursi i tij i tanishëm është vetëshkatërrues dhe i paqëndrueshëm. Nëse vendos të pranojë marrëveshjen e paqes dhe të çmilitarizojë Kosovën, NATO ka rënë dakord të ndihmojë për ta zbatuar atë me një forcë paqeruajtëse.

Nëse NATO është e ftuar ta bëjë këtë, trupat tona duhet të marrin pjesë në atë mision për të mbajtur paqen, por unë nuk kam ndërmend t’i fus trupat tona në Kosovë për të luftuar një luftë.

A i justifikojnë interesat tona në Kosovë rreziqet për forcat tona të armatosura? Mendova shumë dhe shumë për këtë pyetje. Unë jam i bindur se rreziqet e veprimit janë shumë më të mëdha se rreziqet e mos veprimit – të rrezikshme për njerëzit e pambrojtur dhe për interesat tona kombëtare.

Nëse ne dhe aleatët tanë do të lejonin që kjo luftë të vazhdonte pa përgjigje, Presidenti Millosheviç do ta lexonte hezitimin tonë si një licencë për të vrarë. Do të ketë shumë masakra, dhjetëra mijëra refugjatë, viktima që qajnë për hakmarrje. Tani për tani, qëndrueshmëria jonë është e vetmja shpresë që populli i Kosovës duhet të jetë në gjendje të jetojë në vendin e vet pa patur frikë për jetën e vet.

Mos harroni, ne i kërkuam të pranonin paqen dhe ata bënë. Ne i kërkuam atyre që të premtonin të vendosnin krahët e tyre dhe ata ranë dakord. Ne u zotuam që ne, Shtetet e Bashkuara dhe 18 vendet e tjera të NATO-s do të rrinë pranë tyre nëse ata do të bënin gjënë e duhur. Nuk mund t’i lëmë ata tani.

Mendoni se çfarë do të ndodhte nëse ne dhe aleatët tanë do të vendosnin të shihnin mënyrën tjetër, pasi këta njerëz u masakruan në pragun e NATO-s. Kjo do të diskreditonte NATO-n, gur themeli në të cilin siguria jonë është mbështetur për 50 vjet.

Ne gjithashtu duhet të kujtojmë se ky është një konflikt pa kufij natyral kombëtar. Më lejoni t’ju kërkoj të shikoni përsëri në një hartë. Pikat e kuqe janë qytete që serbët kanë sulmuar. Shigjetat tregojnë lëvizjen e refugjateve ne veri, lindje dhe jug. Tashmë, kjo lëvizje po kërcënon demokracinë e re në Maqedoni, e cila ka pakicën shqiptare dhe një pakicë turke.

Tashmë, forcat serbe kanë bërë përpjekje në Shqipëri nga të cilat kosovarët kanë gjetur mbështetje. Shqipëria ka një pakicë greke. Le të digjet një zjarr këtu në këtë zonë dhe flakët do të përhapen.

Përfundimisht, aleatët kryesorë të SH.B.A.-së mund të tërhiqen në një konflikt më të gjerë – një luftë që do të detyrohemi të përballemi më vonë, vetëm me rrezik shumë më të madh dhe me kosto më të madhe.

Unë kam një përgjegjësi si president për t’u marrë me probleme të tilla si kjo para se të bëjnë dëm të përhershëm për interesat tona kombëtare. Amerika ka një përgjegjësi të qëndrojë me aleatët tanë kur ata përpiqen të shpëtojnë jetën e pafajshme dhe të ruajnë paqen, lirinë dhe stabilitetin në Evropë. Kjo është ajo që po bëjmë në Kosovë.

Nëse ne kemi mësuar ndonjë gjë nga shekulli duke u afruar, është se nëse Amerika do të jetë e begatë dhe e sigurtë, ne kemi nevojë për një Evropë që është e begatë, e sigurtë, e pandarë dhe e lirë.

Ne kemi nevojë për një Evropë që po bashkohet, jo duke u ndarë. Një Evropë që ndan vlerat tona dhe ndan barrën e udhëheqjes. Ky është themeli mbi të cilin varet siguria e fëmijëve tanë. Prandaj unë e kam mbështetur bashkimin politik dhe ekonomik të Evropës. Kjo është arsyeja pse ne solli Poloninë, Hungarinë dhe Republikën Çeke në NATO, dhe ripërcaktuan misionin e saj. Dhe arriti në Rusi dhe Ukrainë për partneritete të reja.

Tani cilat janë sfidat për atë vizion të një Evrope të qetë, të sigurt, të bashkuar dhe të qëndrueshme? Sfida e forcimit të një partneriteti me Rusinë demokratike, që pavarësisht nga mosmarrëveshjet tona, është një partner konstruktiv në punën e ndërtimit të paqes. Sfida e zgjidhjes së tensioneve midis Greqisë dhe Turqisë, dhe ndërtimin e urave me botën islamike.

Dhe së fundi, sfida e përfundimit të paqëndrueshmërisë në Ballkan, në mënyrë që këto hidhur, problemet etnike në Evropë të zgjidhen nga forca e argumentit, jo nga forca e bombave. Kështu që brezat e ardhshëm të amerikanëve nuk duhet ta kalojnë Atlantikun për të luftuar një tjetër luftë të tmerrshme. Është kjo sfidë që ne dhe aleatët tanë po përballen në Kosovë.

Kjo është arsyeja pse ne kemi vepruar tani – sepse ne kujdesemi për shpëtimin e jetës së pafajshme, sepse kemi një interes për të shmangur një luftë edhe më të ashpër dhe më të kushtueshme dhe për shkak se fëmijët tanë kanë nevojë dhe meritojnë një Evropë të qetë, të qëndrueshme dhe të lirë.

Mendimet dhe lutjet tona sonte duhet të jenë me burrat dhe gratë e forcave tona të armatosura, të cilët po ndërmarrin këtë mision për hir të vlerave tona dhe të ardhmërisë së fëmijëve tanë.

Perëndia i bekoftë ata dhe Perëndia e bekoftë Amerikën!

Politika ka ndezur motorët për 25 prillin dhe përmes nxehtësisë së punës së tyre, përveç premtimeve ekonomike e sociale, premton edhe të “shkrijë skrap”. “Lojën” e hapi Kryeministri Edi Rama, që në konferencën e përjavshme për mediat dha “thelbin”, sipas tij, të marrëveshjes me Lulzim Bashën më 17 maj 2017.

“Çuarja për skrap e LSI ishte praktikisht projekt i përbashkët me Bashën, por i tradhtuar nga ai. Basha e ka tradhtuar projektin, sepse ishte ai që e ndau me demokratët domosdoshmërinë për ta çuar LSI për skrap. Ishte ai që u betua se s’do ketë më matrapazllëqe me LSI e Sh.P.K, dhe sot është thjesht një aksioner në Sh.P.K-në e katër ortakëve, ku ai është ortak minorance, sepse kryesor është Saliu dhe Ilir Meta. LSI është projekt që duhet zhbërë. Besoj se LSI është një sistem që duhet çmontuar komplet”, deklaroi Kryeministri.

Basha u kundërpërgjigj po në një konferencë me gazetarët. “Pohimin” e Ramës nuk e mohoi.

“Është kaq i lodhur që çfarë thotë sot, nuk thotë nesër. Sa herë do ta kapni duke gënjyer, shumë shpejt do të thotë të njëjtën gjë në darkë, në mëngjes do ta përgënjeshtrojë. Nuk mban më Rama! Është e shkuara! Ka mbaruar, ndaj nuk po merrem më me të. Tani do të merremi me të ardhmen. Në të ardhmen koalicioni që do të drejtoj me LSI dhe partitë e tjera, hapi i parë është largimi i Ramës dhe më pas do të nisim zbatimin e planit tonë të punës, që do të sjellë normalizim, shanse dhe mirëqenie për çdo shqiptar. Nuk kam premtuar dhe premtoj mrekulli, por marr angazhime”, u përgjigj ai.

Përgjigje dha edhe Monika Kryemadhi.

“Prandaj shikojmë një Kryeministër në ikje që turfullon me orë të stërzgjatura në televizion. I la dhe televizionet pa reklama, sepse ka dy orë e gjysmë që vetëm flet, i falimentoi më shumë se ç’janë dhe cili është programi i vetëm që ai ka? Me atë që kemi dëgjuar në 8 vjet; programi politik i Rilindjes dhe i Edi Ramës ka qenë: ‘Të çojmë LSI-në për skrap’. Ky program i tij ka dështuar, po shkon për skrap për vete", tha ajo.