Sipas tij, “Freelance, do të thotë të krijosh!”. Vitin e shkuar më 2019, Tasho e mbylli me dy libra e ekspozita për shqiptarët e Hungarisë dhe Çekisë, si dhe atë të ri sjelljes së kujtesës, të katedrales së famshme të Parisit, - atë të Notre Dame de Paris, - ku siç thotë edhe Tasho, “hapa e shfletova arkivat e mia të hershme, e me një bashkëpunim me ambasadën franceze, hapëm një ekspozitë në Korçë”.

“E kam filluar punën e fotografisë kur isha ende çunak në vitin 1982, e krejt rastësisht”, - është shprehur fotografi Roland Tasho, në këtë intervistë për “Gazetën Si”. "Unë ndërkohë e kisha gjetur një punë, siç ishte asokohe. Kisha gjetur një punë si elektricist, nga një çun xhaje që kisha kryeinxhinier"

Pavarësisht përpjekjeve të shkencëtarëve për të zbuluar më shumë për nëntokën e pllakave akullnajore të Antarktidës me radar, madhësia dhe largësia e kontinentit ka vështirësuar ndër vite punën e tyre.

Por kjo ndryshoi këtë javë, falë një hartë të re, të quajtur “BedMachine Antarctica”, e cila bën një pasqyrim të të gjithë pllakave të tokës në kontinentin e akullt.

Kjo hartë e realizuar nga Unioni Gjeofizik Amerikan, përdor rrjedhën dhe vëllimin e akullit për të konstatuar tokën poshtë tij. Ajo ka zbuluar kanionin më të thellë në sipërfaqen e Tokës, i cili shkon deri në 3.5 kilometra nën nivelin e detit.

Gjithmonë përflitet se kafshët janë të parat ato që e ndjejnë tërmetin. Kështu ka ndodhur edhe në Shëngjin, ku siç shihet edhe në këtë video, ku nje qen e ndjen dhe largohet me shpejtësi nga cepi i pallatit, ndërsa më pas fillojnë lëkundjet e fortë të tërmetit. Kjo video ka bërë xhiron e rrjetit edhe në mediat italiane.

E teksa Mateo vjen e na bashkohet, pasi e thërret Iliri, ky i fundit tashmë i rritur thotë se, babait ja preu këmbën treni…ndërsa Iliri përpiqet ta fshehë pakëz historinë e tij, para syve të Mateos. “Çfarë e ke lalin?” – e pyet Iliri – “Jetë”, i përgjigjet Mateo. E ndërsa i tërheq vëmendjen Iliri që të shikojë nga kamera e pyet sërish: “Kush është lali për ty?”. “Bota ime”, ja kthen Mateo 7-vjeçar. Më pas Iliri e puth fort në ballë dhe i thotë që “është gjëja më e shtrenjtë”.

“Ishte një ditë që unë nuk e dija se atë ditë do kthehesha ndryshe, e se jeta ime do ndryshonte njëherë e përgjithmonë”, - thotë Juliani, për “Gazetën Si”, ndërsa vijon bashkëbisedimin se, “disa persona kishin vendosur një eksploziv në zyrën e shefit tim, duke pritur që ai të vinte”.

I gjetëm të katërt, Julin, Ilirin, Bilbilin dhe Klajdin, të mbledhur në një nga fushat e sportit në kompleksin e Ali Demit, duke luajtur futboll. Të gjithë me proteza, për të cilat Juli thotë se, janë tejet të shtrenjta (nga një bisedë me të jashtë kamerës, ai thotë se dy protezat e tij për të dy këmbët kushtojnë rreth 30 mijë euro, disa fish më shumë, se një “karrocë-burg” me rrota).

Njerëzit vinin dhe më jepnin shpresë. Një futboll ndryshe

Kur emigroi në Amerikë, në vitin 2001, Bobian Demçe ëndërronte që një ditë të kishte biznesin e vet. Iu deshën disa vite, por e realizoi ëndrrën e tij . Sot, është një vjetori i restorantit ‘Dua Kafe’, një restorant tradicional shqiptar, për të cilin kanë shkruar edhe media të njohura amerikane, si Nju Jork Times dhe CBS News.

Qeveritë globale po planifikojnë të prodhojnë 120 përqind më shumë lëndë djegëse fosile deri në vitin 2030, në kundërshtim me kufirin e ngrohjes globale, për të cilën kanë rënë dakord në “Marrëveshjen e Klimës” në Paris, në vitin 2015. Të gjitha vendet kryesore prodhuese të lëndëve djegëse fosile përfshirë Shtetet e Bashkuara, Kinën, Rusinë, Arabinë Saudite, Indinë dhe vende të tjera kanë plane ambicioze për të rritur prodhimin, sipas një raporti të ri nga organizata kryesore kërkimore në Kombet e Bashkuara.

Vëllai i vogël që gatuan për motrën edhe më të vogël

Një shprehje e vjetër i ka thellë rrënjët tek ky fshat. Nuk mbahet mend se kur, në kambanoren e këtij fshati është një qiparis i vogël, që as hedh shtat, por as thahet. Të moçmit thonë se, kjo pemë është simbol i vazhdimësisë së jetës. Të gjithë thonë se në krye të fshatit, kanë qenë njerëz të urtë e të mençur, të drejtë e largpamës. Ndërtesat e gurta në këtë fshat që shohin të gjitha nga deti, të rikujtojnë Kadarenë teksa shkruante për Gjirokastrën: “Në se do të rrëzohesh nga çatia e një shtëpie, do të biesh në çatinë e një tjetre më poshtë!”. Dy shekuj më parë më 1848, në shtëpinë e familjes së njohur të Kasnecëve në Vuno, qëndroi Eduard Liri, (Edëard Lear) piktori i njohur anglez, i cili ka shkruar: “U çudita me llojin e ndërtesave në Vuno, disa prej të cilave si ato të Kasnecëve, në veçanti, qenë më tepër si “palazzi”-t, e shumë qyteteve provinciale në Itali”. Më tej ai vijon: “Himarjotët përdorin gjuhën italiane më tepër se çdo banor i Shqipërisë; të gjithë fshatrat që kam kaluar, ndonëse të krishterë, janë të tërë shqiptarë me përjashtim të pak familjeve...”.

Dashuria e quajtur Korce

Misteri i ishullit Saint-Michel në veri të Francës

Origjina e lumit në ngjyrën e gjakut në Peru

Pamjet spektakolare të ujëvarës nënujore

Kulla e Dragoit, tempull apo park lojërash? (VIDEO)

Brenda restorantit të parë nënujor

Deti i Vdekur po vdes!

Ngjitja e në ‘portën e parajsës’ në Kinë